กระรอก(Squirrel)
กระรอกเป็นสัตว์ป่าตัวเล็ก ๆ ขนยาวปานกลาง หางมีลักษณะเป็นพวงมีหลากหลายรูปแบบแล้วแต่สายพันธุ์ หน้าตาบ๊องแบ๊ว แบบน่ารักนะครับผมว่า อันนี้แล้วแต่คนชอบนะครับ นานาจิตตังไม่ว่ากัน สามารถเลี้ยงให้เชื่องได้ในระดับหนึ่งครับ แต่คุณคงไม่คาดหวังการทำให้เค้าเชื่องเหมือนสุนัก เพราะเป็นไปไม่ได้
ทำไมถึงชอบเลี้ยงกระรอก
หน้าตาน่ารักดี เป็นสัตว์ขนาดเล็ก ใช้พื้นที่ในการเลี้ยงน้อย ราคาซื้อไม่แพง ปัจจุบันในท้องตลาด อยู่ที่ 400-900 บาท ขึ้นอยู่กับสายพันธุ์และขนาดครับ กรงก็ราคาประมาณ 100 บาท อาหารก็หาได้ง่ายทั่วไป เพราะเค้ากินเกือบทุกอย่างครับทั้งผักและผลไม้
ใครเหมาะที่จะเป็นผู้เลี้ยง
คนเลี้ยงต้องมีใจรักจริง ๆ ครับ เพราะมันเป็นสัตว์เลี้ยงที่ต้องประคมประหงมพอสมควรในช่วงอ่อน ๆ ต้องมีเวลาให้เป็นพิเศษถึงจะเชื่องได้ เป็นคนใจเย็น และยอมรับความเจ็บปวดได้ เพราะคุณต้องมีโอกาสโดนกัดโดนข่วนบ้าง
ใครที่ไม่ควรเลี้ยงสัตว์ประเภทนี้
เด็กเล็ก ๆ ไม่เหมาะสำหรับการเลี้ยงกระรอกครับ เพราะเป็นสัตว์ขนาดเล็กที่บอบบาง การกระทำ/การเล่นที่รุนแรงของเด็กอาจทำให้กระรอกกัดได้ หรืออาจทำให้กระรอกตายได้ โดยเฉพาะกระรอกตอนเล็ก ๆ
และคนที่คิดจะเลี้ยงไว้กอดรัดฟัดเหวี่ยง เพราะเค้าเป็นสัตว์ที่ซุกซนปราดเปรียว ไม่เหมือนหมาแมวครับ
กระรอกวัยไหนที่ควรเลี้ยง
ควรหาซื้อกระรอกในวัยไม่เกิน 1 เดือนครับ 3 สัปดาห์น่าจะดีที่สุด แต่อย่าไปซื้อที่ยังไม่ลืมตานะครับ เพราะโอกาสรอดมีน้อย
การเลี้ยงแต่วัยน้อย ๆ โอกาสเชื่องมีสูงและจะไม่กัดคุณแน่นอน(อาจจะมีงับคุณบ้างเมื่อไม่สบอารมณ์)
กระรอกเมื่อคุณซื้อตัวโตมาก ๆ แม้จะดูเชื่อง จับเล่นได้เมื่ออยู่ที่ร้าน แต่เมื่อคุณนำมาเลี้ยงจริงโอกาสเจ็บตัวสูงครับ ยังงัยก็ต้องโดน คุณต้องยอมรับได้ และขอบอกว่าเจ็บสุด ๆ ครับ คุณลองดูฟันเค้าสิครับ หากขยับบนมือคุณสุดลิ่มจะเป็นอย่างไร
โรคส่วนใหญ่ของเจ้าตัวน้อย
โรคหวัด ซึ่งส่วนใหญ่เกิดเมื่่อตัวน้อย ๆ จากการโดยลม หรือ เครื่่องปรับอากาศ
โรคท้องเสีย อันนี้ส่วนใหญ่จะเกิดตอนเล็ก ๆ เช่นกัน โดยจะเกิดจากการให้นมที่เหลวเกินไป ต้องปรับวิธีการชงนมใหม่ให้ข้นมากขึ้น
โรคผิวหนัง อันนี้มาตอนโตครับ โดยแยกเป็นส่วนที่เกิดจากเชื้อรา และเกิดจากอาการคัน ซึ่งผมแนะนำให้พบแพทย์เป็นการด่วน (สำหรับผม ๆ ว่าเกิดจากอาการคันจะน่ากลัวกว่าเพราะเค้าจะแทะหางตัวเองจนร่วงหมดและมีเลือดด้วยครับ โอกาสหายนะมี แต่หางที่เสียเลือดไปมากจะขาดครับ......อันนี้เป็นประสบการณ์ตรงของผมเองเลยกับเจ้า "ดิงด้า" ตัวสีแดงที่เป็นเบคกราวน์ นี่ละครับ เพราะเจ้านี้แทะหางตัวเองจนถึงเลือดไหล แต่ผมดันอวดรู้ซื้อยาคนมาทำให้เค้าซะผันแผลซะเรียบร้อย แต่เอาไม่อยู่ครับเพราะเค้ายังแทะต่อ จนต้องพาไปพบคุณหมดที่คลีนิคตรงแถวประชาชื่น ขอบอกว่าที่นี่คุณหมอเก่งครับสำหรับกระรอกคือจากที่คุยแล้วรู้เลยว่าคุณหมอรู้จริง เคยผ่านเคชของกระรอกมาพอสมควร ผมว่าดีกว่า รพ.สัตว์เกษตร อีกนะครับ เพราะที่นั่นเหมือนที่ศึกษายังงัยไม่รู้ของผมไปตายที่นั่น 2 ตัว แต่อาจสุดวิสัยก็ได้แต่ผมว่าเหมือนหมอไม่เคยรักษากระรอกอะ เอาของเราเป็นกรณีศึกษา นักศึกษามาดูกันเต็มเลย สู้คลีนิคไม่ได้เลย ดูจากเทคนิคการจับกระรอกแล้วรู้เลยว่าหมอและผู้ช่วยเก่งจริง เอาเหอะว่ากันของเราดีกว่า กลับมาไม่กี่วันก็หายครับ แต่เสียหางไปกว่าครึ่ง เสียหายครับ แต่ก็เป็นครู.. )
ระวัง!
เจ้าตัวเล็กมีจุดอ่อนที่บริเวณคอ หากได้รับการกระแทก กระทบกระเทือนส่งผลให้ถึงตายได้เลย การจับโดยการบีบช่วงต้นคอหากไม่ถูกต้องเค้าจะขาดอากาศและตายใน 2-3 นาทีแค่นั้นเอง ไม่น่าเชื่อใช่มั้ยว่าเจ้าตัวเล็กที่ตกจากต้นไม้ระดับตึก 3-4 ชั้นได้สบาย จะตายได้ง่าย ๆ แบบนี้
อาหารสำหรับตัวเล็ก
เมื่อพ้นวัยทารก ประมาณเดือนครึ่ง มีฟันพอสมควรเริ่มให้แทะกล้วยก่อนเลยครับ ควบคู่ไปกับซีรีเล็กซ์ เมื่อเค้าทานผลไม้ได้เยอะขึ้นค่อยให้ผลไม้เป็นการถาวร โดยควรให้ผลไม้ที่หลากหลายครับ เพราะจะทานได้เยอะและมีคุณค่าทางอาหารที่ครบถ้วนกว่าทานอย่างใดอย่างหนึ่งโดยเฉพาะ แต่ไม่ยุ่งยากครับเพราะเค้าทานได้ทุกอย่างครับผักยังท่านได้เลย ถั่ว คะน้า แตงกวา ฯลฯ
เจ้ากระรอกน้อยเล็บย้าว...ยาว
กระรอกเล็บยาว ข่วนเจ็บ ทำให้เราเกิดเป็นแผลได้ ควรตัดเล็บเป็นอย่างยิ่งครับ เราสร้างความคุ้นเคยการตัดได้ โดยตัดแต่ตอนเล็ก ๆ เลย ก็พอตอนทานผลไม้ได้ก็เริ่มตัดเล็บได้แล้วครับ ตัดส่วนปลายที่เป็นขอบขาวนะครับระวังการตัดโดนเนื้อถึงเลือดครับสงสารเค้า ผมตัดประมาณ 3 วัน ครั้ง ลืมบอกไปแรก ๆ ยากครับ ต้องใจเย็น ค่อยเป็นค่อยไป โดยเริ่มที่วางไว้บนหัวเขาเราและทำแบบเดิมทุกครั้งไป
ประโยชน์อีกอย่างหากปล่อยวิ่งเล่นภายในบ้านบริเวณที่มีมุ้งลวดเค้าจะปีนป่ายได้ แต่หากไม่ตัดเล็บ ๆ จะเกี่ยวกับตาข่ายเค้าจะไม่สนุกนะจะบอกให้
การเลี้ยงให้สนุก
ต้องปล่อยให้เค้าได้โลดเล่นโดยอิสระครับ วันละอย่างน้อยหนึ่งครั้ง ภายในที่พัก ให้เค้าได้ออกกำลังและไม่เครียด ซึ่งส่วนใหญ่ครึ่งชั่วโมงเค้าก็เบื่อแล้วครับ อีกอย่างเป็นการสร้างความคุ้นเคย เพื่อเตรียมความพร้อมในการปล่อยเค้าเล่นกับธรรมชาติภายนอกได้ ผมว่าที่สุดของการเลี้ยงคือได้ปล่อยให้เค้าโลดเล่นตามต้นไม้ในธรรมชาติได้โดยที่เราไม่เสียเค้าไป ผมว่าเค้ามีความสุขน่ะ
เมื่อเจ้าตัวน้อยเป็นหนุ่ม
เมื่อเจ้าตัวน้อยของเราเป็นหนุ่มก็โน้นละครับประมาณ 5-6 เดือน ผมถือว่าเมื่อขนชุดแรกเค้าขึ้นเต็มตัวน่าจะถือเอาได้ว่าเป็นหนุ่มแล้ว
แต่งตัวหล่อ/สวย
จับใส่เสื้อผ้าได้หรือปล่าวน้อ.....ใส่ได้นะแต่เสียเปล่าว เสียตังค์ฟรี เพราะเค้าจะกัดแทะขาดหลุดหลุ้ยหมดแหละ ถ้าเลี้ยงคู่ก็จะช่วยกันกัดอย่างหนุกหนาน แต่ในส่วนสร้อยคอใส่ได้ครับ แต่ต้องเลือกแบบแข็งแรงหน่อย กันการกัดแทะนี้ละครับ และยังใช้ประโยชน์ในการใส่โซ่ในการพอเค้าไปเที่ยวข้างนอกงัย
อย่าประมาทเจ้าตัวน้อย
หากคุณมั่นใจว่าเค้าเชื่องพอที่จะปล่อยให้เล่นหรือพาไปทัวร์ข้างนอกมีข้อควรระวังดังนี้ครับ
สำหรับภายในบ้าน
- ภายในห้องมีของใช้ที่เกี่ยวกับไม้หรือเปล่า
- เครื่องใช้ไฟฟ้าต่าง ๆ
- ลำโพงเครื่องเสียง โฮมเธียเตอร์
- ของตกแต่งชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่ตกหล่นได้ง่าย
หากภายในห้องมีของแบบนี้อยู่พึงระวัง หรือไม่ก็หาที่โล่ง ๆ ปล่อยดีกว่าครับ เพราะของข้างต้นจะถูกกัดแทะเสียหาย ของตกแตกเป็นว่าเล่น
หากจะพาขึ้นรถเก๋งไปข้างนอกไม่ว่าด้วยกิจอันใด
ให้ใช้กรงเล็กใส่ไปนะครับ เพราะหากคุณปล่อยให้เค้าเล่นในรถ เละสถานเดียวครับ ไม่ใช่แค่ฉี่ นะครับ เบาะหนัง คอนโซล พวงมาลัย ไม่เหลือแน่ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น